در ماشین کاری، بورینگ (به انگیلیسی: Boring)، فرایند گسترش حفرهای است که پیشتر با استفاده از یک ابزار برش نقطه ای یا یک سر خسته کننده حاوی چندین ابزار سوراخ شده یا در هنگام ریختهگری سوراخی بر روی آن ایجاد شدهاست و از لوله تفنگ و سیلندر موتور به عنوان مثالی از کاربرد این روش نام برد. از بورینگ برای رسیدن به دقت بیشتر قطر سوراخ استفاده میشود و میتوان از آن برای جدا کردن یک سوراخ کوچک استفاده کرد. بورینگ را میتوان به عنوان نقطه مقابل و به نوعی معادل تراشکاری، که فرآیندی است برای شکل دهی به قسمت بیرونی و قطر بیرونی قطعه، برای قطر درونی قطعه دانست
میز دورانی (محور C): ندارد
طول قابل ماشینکاری محور X: 1,000 mm
وزن قطعه قابل ماشینکاری: 20,000 کیلو گرم
عرض قطعه قابل ماشینکاری (محور Z): 800 mm
دقت ماشینکاری: 100 میکرون
قابلیت ماشینکاری در ارتفاع(محور Y): 800 mm